Bir milletin kendine has sanatı, halkın kültür seviyesinin ve sosyal hayatının sembollerini, içinde taşır. Süsleme sanatı da bu anlayış içinde doğup gelişerek günümüze geldiği için motiflerin kaynakları, tarihi gelişmeleri, kullanış şekiller ve üsluplaşmalarıyla büyük önem taşımaktadır. Ait olduğu topluluğun gelenek göreneklerini yansıtmakta, zevk, düşünce ve inançlarını en özlü ve ölümsüz ifadelerle gelecek nesillere ulaştırmaktadır.

Kaynakları esas alınarak motifleri tasnif etmek gerekirse ilk olarak bilhassa Osmanlı döneminde daha çok kullanılan bitki kaynaklı motifler göze çarpar. Hatayi grubu adı altında toplanan bu motifler yaprak , penç, hatayi, yarı üsluplaştırılmış çiçekler olmak üzere kendi içinde gruplara ayrılır.

Hayvan motifleri ise hayal mahsulü efsanevi hayvan motifleri ve tabiat kaynaklı usluplaştırılmış hayvan motifleri olmak üzere iki grupta incelenir. Osmanlı döneminde hatayi grubu kadar rağbet görmemekle birlikte Orta Asya ve Selçuklu minyatürlerinde sıkça raslanan ve Türk bezemelerinde ilk göze çarpan önemli bir motif grubudur.

Bulut içinde aynı fikir geçerlidir. Zira bulut Orta Asya’da Çinliler’den Türkler’e geçiş dönemi ile, daha sonraki devirlerde kullanış şekli farklılık gösterir. Hayal mahsulü olarak ejderhanın ağzında gazap ve öfke ifadesi olan bulut, Türk sanatkarları elinde, tabiattaki bulut halini almış ve gerçekçi bir anlayış içinde kullanılmıştır.

Çintemani motifi, sembolik düşünce mahsulü motiflerdendir.